شعر نیمایی
شعر نیمایی سبکی از شعر معاصر فارسی است که نخستین نمونه شعر نو در ادبیات فارسی بوده و برآمده از نظریه ادبی نیمایوشیج شاعر معاصر ایرانی است. تحولی که نیما انجام داد در دو حوزه فرم و محتوای شعر کلاسیک فارسی بود.
نیما با انتشار شعر افسانه مانیفست شعر نو را مطرح کرد که تفاوت بزرگ محتوایی با شعر سنتی ایران داشت .
در شعر نیمایی قید تساوی برداشته شده و دست شاعر در سرودن شعر باز است . در این گونه شعر مصراع جایی تمام می شود که کلام خاتمه یابد مثلا اگر شعری در وزن رمل مخبون یعنی رکن فعلاتن باشد به اقتضای معنی ممکن است مصراعی دو فعلاتن داشته باشد و مصراع های دیگر سه یه حتی چهار فعلاتن .
شاعران برجسته : نیما یوشیج . سهراب سپهری . احمد شاملو .فروغ فرخ زاد .
فریدون مشیری . حمید مصدق .
شعر سپید یا شعر آزاد
شکل شاملوئی که بدان شعر سپید گویند. این نوع از شعر وزن و آهنگ دارد منتها عروضی نیست و قافیه در آن جای ثابتی ندارد. اغلب شعرهای احمد شاملو چنین است .
شاعران برجسته : شاملو . فروغ فرخ زاد . سید علی صالحی
:: موضوعات مرتبط:
<-CategoryName->
:: برچسبها:
<-TagName->